Monolaurine
Monolaurine(zuur) is een plantaardig vetzuur dat onder andere voorkomt in kokosolie en in hoge concentratie in moedermelk. De aanwezigheid van monolaurine in moedermelk is ontdekt in een wetenschappelijk onderzoek naar de sterke afweer van baby’s tegen virussen. Men ontdekte dat monolaurinezuur ervoor zorgde dat schadelijke organismen zoals virussen, bacteriën, schimmels en parasieten worden aangepakt. Dit gebeurt omdat monolaurinezuur het inwendige milieu van het lichaam ongeschikt maakt voor deze organismen om te overleven. De stof lost het vetlaagje op dat virussen om zich heen dragen ter bescherming voor het menselijk immuunsysteem, waardoor het immuunsysteem het virus zal herkennen en kan opruimen.
Onschadelijk voor lichaamsweefsels
Tot zo ver zijn alle pogingen om een afdoende medicijn te vinden tegen virussen niet succesvol verlopen omdat die medicijnen ook de lichaamsweefsels kunnen aantasten. Voor bacteriën bestaat er antibiotica, daarvan weten we dat het weliswaar effectief is, maar ook de goede bacteriën aantast. Monolaurinezuur is volledig onschadelijk voor de lichaamsweefsels en tast de goede bacteriën in het lichaam niet aan. Er zijn zelfs goedaardige bacteriën die zich ermee kunnen voeden, dan is de werking dus zelfs tweeledig. De enige virussen die niet door monolaurinezuur kunnen worden aangepakt zijn polio virussen en de virussen die hersenvliesontstekingen veroorzaken.
Combinatie met Vitamine C
Het is raadzaam om bij monolaurine altijd ook een goed (liposomaal) vitamine C supplement te gebruiken. Monolaurine maakt de ziekteverwekker weliswaar geschikt om te worden opgeruimd door het lichaam, maar het immuunsysteem moet dan wel in topconditie zijn. Bijna alle zoogdieren op de wereld maken zelf vitamine C aan, behalve de mens. Hierdoor heeft de mens een chronisch gebrek aan deze vitamine. Ongeveer 40.000 jaar geleden ging er genetisch iets mis bij de mens, waardoor alle nakomelingen vanaf die tijd geen vitamine C meer aanmaken. Dit maakt ons zeer bevattelijk voor infectieziekten. Het innemen van vitamine C is een zeer goed alternatief en combineert dus uitstekend met de werking van monolaurine. Bij het gebruik van liposomale vitamine C kan er ook hoger gedoseerd worden zonder dat er klachten van overgevoeligheid in de darmen optreden.
Uitwendig gebruik van monolaurinezuur
De antibacteriële werking van monolaurinezuur maakt dat het ook zeer geschikt is voor gebruik op de huid. Het wordt daarom ook wel verwerkt in crèmes tegen bijvoorbeeld acne, infecties en bijvoorbeeld schimmel aandoeningen. Ook voedt en hydrateert het de huid. Daarnaast is het zo dat bij inwendig gebruik monolaurine een ontstekingsremmende werking heeft en het lichaam het gebruikt om er het “gezonde cholesterol” van te maken.
Pas de dosering aan
Kortom een stof die zeer veel goeds kan doen voor het lichaam, maar begin met een lage dosering. Niet alleen omdat er winderigheid kan optreden omdat de goede darmbacterien beginnen te werken, maar ook omdat sommige personen bepaalde chronische infecties hebben waarvan hij of zij zich niet bewust is. Monolaurinezuur kan dan een reactie teweeg brengen waarbij er flink wat ziekteverwekkers worden afgevoerd. Dit kan zich uiten in een algeheel gevoel van malaise, griepachtige verschijnselen, spierpijn of het tijdelijk verergeren van reeds bestaande klachten. Dit is een helingsreactie van het lichaam en is dus eigenlijk positief. Toch is het beter om in dergelijke gevallen de dosering te verlagen tot op een punt waarbij deze verschijnselen niet of nauwelijks optreden.